รีวิว Hierarchy วังวนแค้นโรงเรียนหรู สนุกจริงหรือแค่เปลือก?

รีวิว Hierarchy วังวนแค้นโรงเรียนหรู สนุกจริงหรือแค่เปลือก? คือคำถามที่วนเวียนอยู่ในใจผู้ชมจำนวนมาก หลังจากซีรีส์เกาหลีเรื่องล่าสุดจาก Netflix ได้เปิดตัวพร้อมกับภาพลักษณ์อันหรูหราและพล็อตเรื่องที่เต็มไปด้วยปริศนา ท่ามกลางกระแสซีรีส์วัยรุ่นในรั้วโรงเรียนที่เน้นประเด็นความเหลื่อมล้ำทางสังคม Hierarchy พยายามนำเสนอภาพสะท้อนของโลกทุนนิยมที่บิดเบี้ยว ผ่านโรงเรียนมัธยมจูชิน สถาบันที่ซึ่งระเบียบและกฎเกณฑ์ถูกสถาปนาขึ้นโดยกลุ่มนักเรียนอภิสิทธิ์ชนเพียงไม่กี่คน แต่ภายใต้เปลือกนอกที่งดงามนั้น กลับซ่อนเร้นไว้ซึ่งความลับ ความรุนแรง และวังวนแห่งการแก้แค้นที่รอวันปะทุ

• เจาะลึกประเด็นความเหลื่อมล้ำและสงครามชนชั้นในรูปแบบที่เข้มข้น ผ่านสัญลักษณ์ต่างๆ เช่น สีของเนคไท
• โครงเรื่องหลักขับเคลื่อนด้วยปมปริศนาการตายของนักเรียนทุน ซึ่งนำไปสู่การสืบสวนและการแก้แค้น
• งานภาพและโปรดักชันมีความสวยงาม หรูหรา สะท้อนภาพลักษณ์ของสังคมชั้นสูงได้อย่างชัดเจน
• บทบาทของตัวละครหลักอย่าง คังฮา นักเรียนทุนคนใหม่ กลายเป็นตัวแปรสำคัญที่เข้ามาท้าทายโครงสร้างอำนาจเดิม
• แม้จะมีแนวคิดที่ดี แต่การดำเนินเรื่องในบางช่วงอาจให้ความรู้สึกซ้ำซากและขาดความลุ่มลึกอย่างที่ควรจะเป็น

ภาพรวมและความรู้สึกแรก

Hierarchy เปิดฉากด้วยบรรยากาศของโรงเรียนมัธยมปลายจูชิน สถาบันการศึกษาที่ไม่ต่างอะไรจากภาพจำลองขนาดย่อมของสังคมเกาหลีใต้ ที่ซึ่งนักเรียน 0.01% ซึ่งเป็นทายาทของกลุ่มบริษัทชั้นนำของประเทศ กุมอำนาจและกำหนดทุกความเป็นไป ระเบียบของโรงเรียนแห่งนี้ไม่ได้ถูกเขียนไว้ในตำรา แต่ถูกสืบทอดผ่านธรรมเนียมปฏิบัติที่กดขี่และรุนแรง นักเรียนทุนกลายเป็นพลเมืองชั้นสองที่ต้องยอมจำนนต่ออำนาจของ “ราชา” และ “ราชินี” ประจำโรงเรียน เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อ คังฮา นักเรียนทุนคนใหม่ ก้าวเข้ามาในโรงเรียนแห่งนี้พร้อมกับเป้าหมายลับในการเปิดโปงความจริงเบื้องหลังการตายของพี่ชาย การมาถึงของเขาเปรียบเสมือนก้อนหินที่ถูกโยนลงไปในน้ำนิ่ง ก่อให้เกิดแรงกระเพื่อมที่จะสั่นคลอนบัลลังก์ของเหล่าผู้มีอำนาจ และท้าทายระบบที่ดูเหมือนจะมั่นคงและไม่มีใครกล้าต่อกร ความรู้สึกแรกที่ซีรีส์มอบให้คือความตื่นตาตื่นใจในความหรูหรา และความอึดอัดจากบรรยากาศการกดขี่ที่รุนแรง ชวนให้ติดตามว่าตัวละครเพียงคนเดียวจะสามารถทลายกำแพงที่มองไม่เห็นนี้ได้อย่างไร

บทวิจารณ์เชิงลึก

เมื่อมองลึกลงไปในรายละเอียด Hierarchy นำเสนอมากกว่าแค่ดราม่าวัยรุ่นทั่วไป แต่เป็นการตั้งคำถามเชิงปรัชญาต่อโครงสร้างทางสังคมที่มนุษย์สร้างขึ้น โรงเรียนจูชินคือภาพสะท้อนของโลกแห่งความเป็นจริง ที่ซึ่งสิทธิพิเศษแต่กำเนิดกลายเป็นเครื่องมือในการควบคุมและกดขี่ผู้อื่น ซีรีส์พยายามสำรวจสภาวะจิตใจของทั้งผู้กระทำและผู้ถูกกระทำในระบบนิเวศที่บิดเบี้ยวนี้

ในโลกที่ ‘ระเบียบ’ ถูกสร้างขึ้นเพื่อรับใช้คนเพียงไม่กี่กลุ่ม การทำลายระเบียบนั้นถือเป็นอาชญากรรม หรือคือการทวงคืนความยุติธรรม?

โครงเรื่องและบท (Script & Plot)

แกนกลางของโครงเรื่องคือการสืบสวนและการแก้แค้น ซึ่งเป็นพล็อตที่คุ้นเคยกันดีในซีรีส์เกาหลี อย่างไรก็ตาม Hierarchy นำเสนอประเด็นนี้ผ่านบริบทของโรงเรียนมัธยม ทำให้ความขัดแย้งมีความเป็นส่วนตัวและรุนแรงทางอารมณ์มากขึ้น บทภาพยนตร์พยายามสร้างความซับซ้อนให้กับปริศนา โดยค่อยๆ เปิดเผยความลับของตัวละครแต่ละตัว ทำให้ผู้ชมต้องคาดเดาว่าใครคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น

อย่างไรก็ตาม จุดอ่อนของบทกลับปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนในช่วงกลางเรื่อง การดำเนินเรื่องที่เกี่ยวกับการกลั่นแกล้งและความรุนแรงเริ่มวนเวียนซ้ำซาก ขาดการพัฒนาที่น่าสนใจ ทำให้พลวัตของเรื่องราวอ่อนแรงลง ปมการแก้แค้นที่ควรจะเข้มข้นและเฉียบคม กลับให้ความรู้สึกเบาบางและจืดจาง ผลลัพธ์ของการกระทำของตัวละครเอกไม่ได้สร้างผลกระทบที่รุนแรงต่อโครงสร้างอำนาจมากเท่าที่ควรจะเป็น ทำให้ตอนจบของเรื่องขาดความน่าประทับใจและไม่สามารถตอบสนองความคาดหวังของผู้ชมที่ต้องการเห็นการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงได้ ซีรีส์ยังมีความพยายามที่จะสร้างกลิ่นอายแบบตะวันตก คล้ายกับซีรีส์ ELITE ของสเปน แต่การนำเสนอหลายอย่างกลับดูล้นเกินและไม่เป็นธรรมชาติ ทำให้ขาดเสน่ห์และความน่าเชื่อถือไปอย่างน่าเสียดาย

การแสดงและตัวละคร (Casting & Character)

ทีมนักแสดงส่วนใหญ่เป็นนักแสดงหน้าใหม่ ซึ่งถือเป็นทั้งจุดแข็งและจุดอ่อนในเวลาเดียวกัน ความสดใหม่ของนักแสดงช่วยให้ตัวละครดูสมจริงในฐานะนักเรียนมัธยม แต่ในขณะเดียวกัน ประสบการณ์ที่ยังไม่มากพอทำให้การแสดงในฉากที่ต้องการอารมณ์ซับซ้อนยังทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร คิมแจวอน ในบท คิมรีอัน ทายาทผู้กุมอำนาจสูงสุดในโรงเรียน สามารถถ่ายทอดความเย็นชาและแรงกดดันของตัวละครได้ดี ในขณะที่ตัวละคร คังฮา ซึ่งเป็นศูนย์กลางของเรื่องราว กลับดูมีมิติที่ลึกลับและน่าค้นหา แต่ในภาพรวม การพัฒนามิติของตัวละครยังคงเป็นปัญหา ตัวละครหลายตัวถูกจำกัดอยู่ในกรอบของภาพจำเดิมๆ เช่น เด็กสาวผู้ร่ำรวยแต่เปราะบาง หรือเด็กหนุ่มผู้ใช้ความรุนแรงเพื่อปกปิดความอ่อนแอของตนเอง ทำให้ผู้ชมยากที่จะรู้สึกผูกพันหรือเอาใจช่วยตัวละครได้อย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตาม ซีรีส์ยังมอบความหวังผ่านการแสดงให้เห็นว่ามนุษย์สามารถเปลี่ยนแปลงได้ โดยตัวละครจากฝั่งอภิสิทธิ์ชนบางคนก็ได้รับบทเรียนและเลือกที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองในท้ายที่สุด

งานสร้างและองค์ประกอบศิลป์ (Production Value)

จุดเด่นที่สุดของ Hierarchy คือ งานสร้างที่หรูหราและอลังการ ทุกองค์ประกอบถูกออกแบบมาเพื่อสะท้อนถึงโลกของอภิสิทธิ์ชน ตั้งแต่สถาปัตยกรรมของโรงเรียนจูชินที่โอ่อ่า รถยนต์หรูที่จอดเรียงราย เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายแบรนด์เนม ไปจนถึงอุปกรณ์ประกอบฉากต่างๆ การถ่ายทำและกำกับภาพทำได้อย่างสวยงาม มีการใช้มุมกล้องและแสงเพื่อขับเน้นความแตกต่างระหว่างสองชนชั้นได้อย่างชัดเจน ฉากที่นักเรียนทุนต้องเดินเข้าโรงเรียนด้วยทางเข้าแยก หรือการใช้สีของเนคไท (สีแดงสำหรับกลุ่มอภิสิทธิ์ และสีน้ำเงินสำหรับนักเรียนทุน) เป็นการใช้สัญลักษณ์ที่ทรงพลังและสื่อความหมายได้อย่างตรงไปตรงมา ดนตรีประกอบก็ช่วยเสริมสร้างบรรยากาศของความลึกลับและความตึงเครียดได้เป็นอย่างดี แม้ว่าองค์ประกอบด้านภาพจะทำได้อย่างยอดเยี่ยม แต่น่าเสียดายที่ความสวยงามเหล่านี้ไม่สามารถชดเชยช่องโหว่ของบทภาพยนตร์ได้ ทำให้ซีรีส์กลายเป็นเพียงภาพที่สวยงามแต่ข้างในกลวงโบ๋

สิ่งที่ชอบและไม่ชอบ

การประเมินคุณค่าของ Hierarchy ขึ้นอยู่กับมุมมองและสิ่งที่ผู้ชมคาดหวังจากซีรีส์แนวนี้ ด้านหนึ่ง ซีรีส์ประสบความสำเร็จในการสร้างโลกที่น่าตื่นตาและนำเสนอประเด็นทางสังคมที่หนักแน่น แต่อีกด้านหนึ่ง กลับล้มเหลวในการสร้างเรื่องราวที่น่าจดจำและตัวละครที่น่าเอาใจช่วย

สิ่งที่ชอบ

• การตีแผ่ประเด็นชนชั้น: ซีรีส์นำเสนอภาพความเหลื่อมล้ำได้อย่างเจ็บแสบและเป็นรูปธรรม ทำให้ผู้ชมตระหนักถึงปัญหาเชิงโครงสร้างที่ซ่อนอยู่ในสังคม
• งานภาพที่โดดเด่น: โปรดักชันดีไซน์ที่สวยงามและหรูหราเป็นอาหารตาชั้นดี ทำให้การรับชมมีความเพลิดเพลินในเชิงสุนทรียะ
• ความลึกลับในช่วงต้น: การเปิดเรื่องด้วยปริศนาการตายสร้างความน่าสนใจและกระตุ้นให้ผู้ชมอยากติดตามเพื่อค้นหาความจริง

สิ่งที่ไม่ชอบ

• บทที่อ่อนและซ้ำซาก: พล็อตเรื่องขาดความสดใหม่และมักจะวนอยู่ในอ่างกับการกลั่นแกล้งแบบเดิมๆ ทำให้ขาดแรงขับเคลื่อนไปข้างหน้า
• การพัฒนาตัวละครที่ผิวเผิน: ตัวละครส่วนใหญ่ยังคงติดอยู่ในภาพลักษณ์เดิมๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ ขาดการเติบโตหรือการเปลี่ยนแปลงที่สมเหตุสมผล
• ตอนจบที่ไม่สมศักดิ์ศรี: การคลี่คลายปมปัญหาและการแก้แค้นทำได้ไม่ถึงใจ ทำให้ความรู้สึกที่สะสมมาตลอดทั้งเรื่องจบลงอย่างน่าผิดหวัง

บทสรุปและคะแนน

โดยสรุป Hierarchy เป็นซีรีส์ที่มีความทะเยอทะยานสูงในการวิพากษ์วิจารณ์สังคมผ่านฉากหลังของโรงเรียนมัธยม แต่ความทะเยอทะยานนั้นกลับถูกบั่นทอนด้วยบทภาพยนตร์ที่อ่อนแอและการดำเนินเรื่องที่ขาดชั้นเชิง แม้ว่าซีรีส์จะมอบภาพที่สวยงามและประเด็นที่น่าขบคิด แต่มันก็ไม่สามารถก้าวข้ามการเป็นเพียงซีรีส์วัยรุ่นที่ดูสนุกได้เพลินๆ แต่ไม่ทิ้งความประทับใจที่ลึกซึ้งไว้ในใจของผู้ชม ซีรีส์นี้เปรียบเสมือนอาหารจานหรูที่จัดแต่งอย่างสวยงาม แต่เมื่อได้ลิ้มลองกลับพบว่ารสชาติจืดชืดและขาดเอกลักษณ์ มันเป็นเพียงเปลือกที่งดงามซึ่งซ่อนความว่างเปล่าเอาไว้ข้างใน

คะแนน (Score)

คำแนะนำ (Recommendation)

ซีรีส์เรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่ชื่นชอบแนวดราม่าวัยรุ่นในโรงเรียนที่มีฉากหลังหรูหราและเต็มไปด้วยความขัดแย้ง หากคุณเป็นแฟนของซีรีส์อย่าง The Heirs, Gossip Girl, หรือ ELITE และไม่คาดหวังพล็อตเรื่องที่ซับซ้อนหรือการวิพากษ์สังคมที่เฉียบคม Hierarchy อาจเป็นตัวเลือกที่ให้ความบันเทิงได้ในระดับหนึ่ง อย่างไรก็ตาม หากคุณกำลังมองหาซีรีส์แนวสืบสวนสอบสวนที่เข้มข้น หรือดราม่าที่สำรวจจิตใจมนุษย์ได้อย่างลึกซึ้ง ซีรีส์เรื่องนี้อาจทำให้คุณต้องผิดหวัง

หากระเบียบที่สวยงามถูกสร้างขึ้นบนความเจ็บปวดของผู้คน, ระเบียบนั้นยังสมควรดำรงอยู่หรือไม่?