รีวิว Hierarchy: แค่ Elite ฉบับเกาหลีจริงหรือ?

ซีรีส์เกาหลีเรื่องใหม่จาก Netflix อย่าง Hierarchy (วังวนสงครามชนชั้น) ได้จุดประกายบทสนทนาอย่างกว้างขวางทันทีที่เปิดตัว โดยเฉพาะคำถามที่ว่านี่เป็นเพียงการนำสูตรสำเร็จของซีรีส์สเปนชื่อดังอย่าง Elite มาเล่าใหม่ในบริบทเกาหลีหรือไม่ ซีรีส์พาผู้ชมดำดิ่งสู่โรงเรียนมัธยมจูชิน สถาบันที่เปรียบเสมือนยอดพีระมิดของสังคม ที่ซึ่งอำนาจ เงินตรา และสายเลือดเป็นตัวกำหนดทุกสิ่ง แต่เบื้องหลังความหรูหรานั้นกลับซุกซ่อนความลับอันดำมืดและการต่อสู้ทางชนชั้นที่พร้อมจะปะทุขึ้นทุกเมื่อ

ประเด็นสำคัญที่น่าจับตา

• Hierarchy นำเสนอประเด็นความเหลื่อมล้ำและโครงสร้างอำนาจในสังคมเกาหลี ผ่านฉากหลังของโรงเรียนมัธยมปลายสำหรับกลุ่มอภิสิทธิ์ชนโดยเฉพาะ
• ซีรีส์ถูกเปรียบเทียบกับ Elite อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เนื่องจากมีโครงเรื่องคล้ายคลึงกัน ทั้งประเด็นนักเรียนทุนที่เข้ามาสร้างความปั่นป่วน ปมปริศนาฆาตกรรม และความสัมพันธ์อันซับซ้อนของตัวละคร
• แม้จะมีจุดเด่นด้านงานสร้างที่หรูหราอลังการ แต่ซีรีส์กลับถูกวิจารณ์ในประเด็นบทที่อ่อนและคาดเดาง่าย การพัฒนาตัวละครที่ขาดความลึก และการพยายามสร้างบรรยากาศแบบตะวันตกจนขาดเสน่ห์แบบเกาหลี
• การมาถึงของ “คังฮา” นักเรียนทุนผู้มีความลับ กลายเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่ท้าทายระเบียบและความสมดุลจอมปลอมที่กลุ่มนักเรียนชั้นสูงสุดสร้างขึ้น

ภาพรวมและความรู้สึกแรก

เรื่องราวของ Hierarchy เปิดฉากขึ้น ณ โรงเรียนมัธยมจูชิน สถาบันที่ก่อตั้งโดยกลุ่มแชโบล (กลุ่มธุรกิจยักษ์ใหญ่) ทรงอิทธิพลของเกาหลี ที่นี่ไม่ใช่แค่โรงเรียน แต่เป็นสังคมจำลองที่สะท้อนลำดับชั้นทางสังคมอย่างชัดเจนที่สุด นักเรียน 0.01% แรกของประเทศศึกษาอยู่ที่นี่ และ “ระเบียบ” คือกฎสูงสุดที่ทุกคนต้องปฏิบัติตาม ระเบียบนี้ถูกค้ำจุนโดยกลุ่มนักเรียนผู้ทรงอิทธิพล นำโดยราชินีอย่าง จองแจอี (รับบทโดย โนจองอี) และราชาอย่าง คิมรีอัน (รับบทโดย คิมแจวอน) ทายาทผู้ก่อตั้งโรงเรียน แต่แล้วความสงบสุขจอมปลอมก็เริ่มสั่นคลอน เมื่อ คังฮา (รับบทโดย อีแชมิน) นักเรียนทุนปริศนา ก้าวเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่ซ่อนความแค้นและเป้าหมายบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการตายของนักเรียนคนก่อนหน้า การปรากฏตัวของเขาเปรียบเสมือนรอยร้าวเล็กๆ บนกระจกที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งพร้อมจะแตกสลายเผยให้เห็นความเน่าเฟะที่ซ่อนอยู่ภายใน ความรู้สึกแรกหลังได้สัมผัสโลกของจูชินคือความตื่นตาในความฟุ้งเฟ้อ แต่ก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศอันน่าอึดอัดที่กดทับตัวละคร และคำถามที่ว่าซีรีส์จะสามารถสร้างความแตกต่างและก้าวข้ามเงาของผลงานรุ่นพี่ไปได้หรือไม่

บทวิจารณ์เชิงลึก

การวิเคราะห์ Hierarchy จำเป็นต้องมองลึกลงไปกว่าแค่พล็อตเรื่องภายนอก แต่ต้องสำรวจถึงปรัชญา โครงสร้างอำนาจ และสภาวะจิตใจของตัวละครที่ถูกหล่อหลอมโดยสภาพแวดล้อมที่พวกเขาอาศัยอยู่ ซีรีส์พยายามจะวิพากษ์สังคม แต่กลับสะดุดอยู่ระหว่างการเป็นละครวัยรุ่นที่ฉาบฉวยกับการเป็นซีรีส์ทริลเลอร์ที่เข้มข้น

โครงเรื่องและบท: วังวนแห่งอำนาจที่ขาดความซับซ้อน

แก่นกลางของเรื่องคือการท้าทาย “ระเบียบ” แต่บทกลับนำเสนอการท้าทายนี้อย่างตรงไปตรงมาและขาดชั้นเชิง พล็อตการแก้แค้นของคังฮาซึ่งควรจะเป็นแรงขับเคลื่อนหลักของเรื่อง กลับถูกเล่าอย่างกระจัดกระจายและขาดน้ำหนักทางอารมณ์ ปมปริศนาเกี่ยวกับการตายของนักเรียนคนก่อนถูกคลี่คลายอย่างรวดเร็วและไม่น่าตื่นเต้นเท่าที่ควรจะเป็น ทำให้ความตึงเครียดที่ควรจะค่อยๆ ไต่ระดับขึ้นไปกลับแผ่วลงในช่วงกลางเรื่อง

บทสนทนาหลายครั้งพยายามจะเสียดสีสังคมชนชั้นสูง แต่กลับกลายเป็นคำพูดที่ดูประดิดประดอยและห่างไกลจากความเป็นจริง การตัดสินใจของตัวละครหลายครั้งดูไม่สมเหตุสมผลและขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ชั่ววูบมากกว่าแรงจูงใจที่ลึกซึ้ง ทำให้ผู้ชมยากที่จะเข้าถึงและเชื่อในสิ่งที่ตัวละครทำลงไป ซีรีส์ใช้สัญลักษณ์ของ “เนคไท” เพื่อแบ่งแยกชนชั้นอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่ได้สำรวจความหมายของมันไปไกลกว่าการเป็นเครื่องหมายแสดงสถานะธรรมดาๆ

อำนาจที่แท้จริงในโรงเรียนจูชิน ไม่ได้มาจากเครื่องแบบที่หรูหราหรือรถยนต์ราคาแพง แต่มาจากข้อมูลและความลับที่แต่ละคนกุมไว้ ซึ่งสามารถใช้เป็นอาวุธทำลายล้างผู้อื่นได้ทุกเมื่อ

จุดที่น่าเสียดายที่สุดคือการที่ซีรีส์มีวัตถุดิบชั้นดีในการวิพากษ์ระบบแชโบลและความเหลื่อมล้ำที่ฝังรากลึกในสังคมเกาหลี แต่กลับเลือกที่จะเน้นไปที่ความสัมพันธ์รักสามเส้าและดราม่าวัยรุ่นที่พบเห็นได้ทั่วไป ทำให้ประเด็นทางสังคมที่หนักแน่นถูกลดทอนความสำคัญลงไปอย่างน่าเสียดาย

การแสดงและตัวละคร: ภาพลักษณ์ที่น่ามองแต่ไร้มิติ

ทีมนักแสดงนำของ Hierarchy ประกอบด้วยนักแสดงดาวรุ่งที่มีภาพลักษณ์โดดเด่นและเหมาะสมกับบทบาทของเหล่าทายาทชนชั้นสูง อีแชมินในบทคังฮา สามารถถ่ายทอดแววตาที่มุ่งมั่นและซ่อนความเจ็บปวดไว้ได้ดี ในขณะที่โนจองอีในบทจองแจอี ก็มีความงามที่เย็นชาสมกับบทบาทราชินีของโรงเรียน อย่างไรก็ตาม การแสดงของนักแสดงหลายคนยังคงอยู่ในระดับที่ “ปลอดภัย” เกินไป โดยเฉพาะในฉากที่ต้องการการระเบิดอารมณ์ที่รุนแรง การแสดงออกยังดูติดขัดและไม่สามารถส่งพลังออกมาได้อย่างเต็มที่

ปัญหาหลักอยู่ที่การเขียนตัวละครที่ขาดมิติเชิงลึก ตัวละครส่วนใหญ่ถูกนำเสนอในลักษณะขาว-ดำที่ชัดเจนเกินไป คังฮาคือตัวแทนของความดีที่ต้องการทวงความยุติธรรม ในขณะที่คิมรีอันและพรรคพวกคือตัวร้ายที่ใช้อำนาจในทางที่ผิด แม้จะมีความพยายามสร้างปมหลังให้ตัวละครอย่างจองแจอี เพื่อให้เห็นถึงแรงกดดันที่เธอต้องเผชิญ แต่ก็ยังไม่ลึกซึ้งพอที่จะทำให้ผู้ชมรู้สึกเห็นใจหรือเข้าใจการกระทำของเธอได้อย่างแท้จริง ตัวละครสมทบอื่นๆ แทบไม่มีบทบาทในการขับเคลื่อนเรื่องราว เป็นเพียงองค์ประกอบที่ทำให้โลกของจูชินดูสมบูรณ์ขึ้นเท่านั้น ส่งผลให้เคมีระหว่างตัวละครจืดชืดและความสัมพันธ์ไม่น่าจดจำ

งานสร้างและองค์ประกอบศิลป์: ความหรูหราที่ปิดบังความกลวง

หากจะมีสิ่งใดที่ Hierarchy ทำได้อย่างไร้ที่ติ ก็คืองานสร้างและองค์ประกอบศิลป์ ซีรีส์สร้างโลกของโรงเรียนจูชินได้อย่างน่าตื่นตะลึง สถาปัตยกรรมที่โอ่อ่า การออกแบบภายในที่หรูหรา เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายที่สะท้อนรสนิยมและสถานะของตัวละคร ทุกองค์ประกอบถูกคัดสรรมาอย่างดีเพื่อสร้างภาพลักษณ์ของโลกชนชั้นสูงที่คนธรรมดาไม่อาจเอื้อมถึง การถ่ายภาพและมุมกล้องมีความสวยงามในระดับภาพยนตร์ ใช้แสงและเงาในการสร้างบรรยากาศที่ลึกลับและกดดันได้เป็นอย่างดี

อย่างไรก็ตาม ความงดงามทางภาพเหล่านี้กลับกลายเป็นดาบสองคม เพราะมันยิ่งขับเน้นให้เห็นถึงความกลวงของเนื้อหาภายใน เมื่อผู้ชมตื่นตาจากความสวยงามภายนอกแล้ว ก็จะพบว่าแก่นของเรื่องราวนั้นไม่มีอะไรใหม่และไม่สามารถสร้างผลกระทบทางอารมณ์ได้เท่าที่ควร ดนตรีประกอบถูกใช้เพื่อสร้างความระทึกใจ แต่เมื่อพล็อตไม่ส่งเสริม ความพยายามนั้นก็ดูเหมือนจะสูญเปล่าไป กลายเป็นเพียงซีรีส์ที่ภาพสวยแต่เนื้อหาจืดชืด

ฉากไฮไลต์ที่น่าจดจำ: การท้าทายระเบียบด้วยเศษเหรียญ

แม้ภาพรวมจะน่าผิดหวัง แต่ก็มีฉากหนึ่งที่สามารถสรุปแก่นของเรื่องและแสดงถึงศักยภาพที่ซีรีส์มีได้อย่างทรงพลัง คือฉากที่คังฮาเผชิญหน้ากับคิมรีอันและกลุ่มนักเรียนชั้นสูงเป็นครั้งแรกในห้องรับรองนักเรียน แทนที่จะใช้ความรุนแรงหรือคำพูดข่มขู่ คิมรีอันกลับโยนเหรียญเหรียญหนึ่งลงบนพื้น แล้วบอกให้คังฮา “เก็บมัน” มันไม่ใช่คำสั่ง แต่เป็นการทดสอบเชิงสัญลักษณ์ที่โหดร้าย เพื่อดูว่านักเรียนทุนคนนี้จะยอมก้มหัวให้กับอำนาจของเงินตราหรือไม่ แต่แทนที่จะก้มเก็บ คังฮากลับหยิบเหรียญของตัวเองออกมาแล้วดีดมันกลับไปที่กลุ่มของรีอัน พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “ของฉันมีค่ากว่า” ฉากนี้ไม่ได้มีการปะทะทางกาย แต่เป็นการต่อสู้เชิงอุดมการณ์ที่รุนแรง มันแสดงให้เห็นว่าการท้าทายอำนาจที่แท้จริง ไม่ใช่การใช้กำลังเข้าสู้ แต่คือการปฏิเสธที่จะเล่นตามเกมและกติกาที่ผู้มีอำนาจตั้งขึ้น

เปรียบเทียบ Hierarchy vs. Elite: เงาสะท้อนที่แตกต่าง

การเปรียบเทียบระหว่างสองซีรีส์นี้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เมื่อพิจารณาในรายละเอียดจะพบความแตกต่างที่สำคัญซึ่งทำให้ทั้งสองเรื่องมอบประสบการณ์ที่ต่างกัน

สิ่งที่ชอบและไม่ชอบ

• สิ่งที่ชอบ:
  • งานภาพและโปรดักชัน: การออกแบบฉากและเครื่องแต่งกายมีความสวยงาม หรูหรา และสร้างโลกของอภิสิทธิ์ชนได้อย่างน่าเชื่อถือ เป็นจุดเด่นที่ปฏิเสธไม่ได้ของเรื่อง
  • การตั้งคำถามเชิงโครงสร้าง: แม้จะทำได้ไม่สุดทาง แต่ซีรีส์ก็เริ่มต้นได้ดีในการตั้งคำถามต่อระเบียบสังคม ความยุติธรรม และความหมายของอำนาจที่แท้จริง
  • นักแสดงนำ: ทีมนักแสดงมีเสน่ห์และภาพลักษณ์ที่ดึงดูดสายตา ทำให้ซีรีส์ยังคงน่าติดตามแม้บทจะอ่อนก็ตาม
• สิ่งที่น่าผิดหวัง:
  • บทที่คาดเดาง่าย: พล็อตเรื่องดำเนินไปตามสูตรสำเร็จของแนวนี้อย่างชัดเจน ขาดความสดใหม่และจุดพลิกผันที่น่าจดจำ
  • ตัวละครที่ขาดความลึก: ตัวละครส่วนใหญ่ถูกทำให้แบนและขาดมิติ ทำให้ผู้ชมไม่สามารถสร้างความผูกพันทางอารมณ์ได้
  • การสูญเสียอัตลักษณ์: ความพยายามที่จะทำให้ซีรีส์มีความเป็นสากลหรือคล้ายกับซีรีส์ตะวันตก ทำให้เสน่ห์และความเป็นธรรมชาติในแบบฉบับเกาหลีหายไป

บทสรุปและคะแนน

สรุปแล้ว รีวิว Hierarchy: แค่ Elite ฉบับเกาหลีจริงหรือ? คำตอบคือ “ไม่ใช่และใช่ในเวลาเดียวกัน” ไม่ใช่ในแง่ที่ว่ามันไม่ได้ลอกเลียนแบบมาทั้งหมด แต่มีบริบททางวัฒนธรรมที่แตกต่างอย่างชัดเจน แต่ก็ใช่ในแง่ที่ว่ามันเดินตามรอยโครงสร้างและสูตรสำเร็จหลายอย่างจนไม่สามารถสร้างเอกลักษณ์ที่แข็งแรงของตัวเองขึ้นมาได้ Hierarchy เป็นซีรีส์ที่ดูเพลินได้ด้วยงานภาพที่งดงามและนักแสดงที่น่ามอง แต่หากมองหาสิ่งที่ลึกซึ้งกว่านั้น ทั้งในแง่ของบทที่ซับซ้อน ตัวละครที่น่าจดจำ หรือการวิพากษ์สังคมที่เฉียบคม ซีรีส์เรื่องนี้อาจทำให้ผู้ชมต้องผิดหวัง มันคือภาพสะท้อนของสังคมที่สวยงามแต่ว่างเปล่า เป็นวังวนของอำนาจที่น่าตื่นตา แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่ได้พาเราไปไหนไกลกว่าจุดเริ่มต้น

คะแนน (Score)

คำแนะนำ (Recommendation)

เหมาะสำหรับผู้ชมที่ชื่นชอบซีรีส์แนวโรงเรียนวัยรุ่นที่มีงานภาพสวยงาม และไม่คาดหวังความซับซ้อนของเนื้อเรื่องมากนัก หรือผู้ที่กำลังมองหาซีรีส์ดูเพลินๆ เพื่อฆ่าเวลา อย่างไรก็ตาม แฟนตัวยงของ Elite หรือผู้ที่ชื่นชอบซีรีส์เกาหลีที่วิพากษ์สังคมอย่างเข้มข้นเช่น Sky Castle หรือ The Glory อาจพบว่า Hierarchy ขาดความลุ่มลึกและพลังในการขับเคลื่อนเรื่องราวไปอย่างน่าเสียดาย

ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องราวของโรงเรียนจูชินได้ทิ้งคำถามสำคัญไว้ให้ขบคิด: หาก ‘ระเบียบ’ ที่ค้ำจุนสังคมถูกสร้างขึ้นจากความอยุติธรรม การทำลายระเบียบนั้นลงคือการสร้างความโกลาหล หรือคือการทวงคืนความถูกต้อง?