“`html

Wicked: เมื่อแม่มดเขียวไม่ได้ร้ายอย่างที่คิด

ภาพยนตร์มิวสิคัลฟอร์มยักษ์แห่งปี 2024 ที่จะพาผู้ชมดำดิ่งสู่เรื่องราวเบื้องหลังดินแดนมหัศจรรย์แห่งออซ เพื่อสำรวจความจริงที่ไม่เคยถูกเล่าขานของเอลฟาบา หญิงสาวผิวสีเขียวผู้ถูกตราหน้าว่าเป็น “แม่มดชั่วร้าย” การเดินทางครั้งนี้จะท้าทายทุกความเชื่อเดิมๆ เกี่ยวกับความดีและความชั่ว พร้อมเปิดเผยมิตรภาพอันซับซ้อนที่เปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ของออซไปตลอดกาล

เรื่องราวของ Wicked: เมื่อแม่มดเขียวไม่ได้ร้ายอย่างที่คิด ไม่ได้เป็นเพียงภาคก่อนของ The Wizard of Oz แต่เป็นการรื้อสร้างมายาคติเกี่ยวกับ “ความดี” และ “ความชั่ว” ที่ถูกฝังรากลึกในวัฒนธรรมป๊อปมาอย่างยาวนาน ภาพยนตร์เรื่องนี้สำรวจชีวิตของเอลฟาบา ตั้งแต่การถือกำเนิดขึ้นมาพร้อมกับผิวสีเขียวอันเป็นที่รังเกียจ ไปจนถึงการกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งการต่อต้านอำนาจมืดที่ครอบงำดินแดนแห่งออซ นี่คือการเดินทางที่ตั้งคำถามต่อบรรทัดฐานของสังคม และเผยให้เห็นว่าประวัติศาสตร์มักถูกเขียนขึ้นโดยผู้ชนะเสมอ

ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในยุคปัจจุบันที่ข้อมูลข่าวสารถูกบิดเบือนได้ง่าย และการสร้างภาพลักษณ์เพื่อทำลายล้างผู้อื่นกลายเป็นเครื่องมือทางการเมืองที่ทรงพลัง เรื่องราวของเอลฟาบาจึงเปรียบเสมือนกระจกสะท้อนสังคม ที่ทำให้ผู้ชมต้องย้อนกลับมาทบทวนว่าสิ่งที่เรียกว่า “ความจริง” นั้น แท้จริงแล้วถูกประกอบสร้างขึ้นจากมุมมองของใคร และอะไรคือราคาที่ต้องจ่ายเพื่อการยืนหยัดในสิ่งที่ถูกต้อง

ภาพรวมและความรู้สึกแรก

Wicked พาเราย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้นก่อนที่โดโรธีจะเดินทางมาถึงออซ เพื่อบอกเล่าเรื่องราวที่ไม่เคยมีใครรู้เกี่ยวกับมิตรภาพอันน่าเหลือเชื่อระหว่าง เอลฟาบา (Elphaba) หญิงสาวผู้เกิดมาพร้อมผิวสีเขียวและสติปัญญาอันเฉียบแหลม แต่กลับถูกสังคมปฏิเสธ และ กาลินดา (Galinda) หญิงสาวผู้สดใสร่าเริง เป็นที่รักของทุกคน และเปี่ยมด้วยความทะเยอทะยาน ทั้งสองได้พบกันในฐานะเพื่อนร่วมห้องที่มหาวิทยาลัยชิซ (Shiz University) และแม้จะแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว แต่โชคชะตาก็นำพาให้พวกเธอกลายเป็นเพื่อนรักที่ไม่อาจแยกจากกันได้ ทว่าเมื่อความจริงอันดำมืดเกี่ยวกับพ่อมดแห่งออซถูกเปิดเผย มิตรภาพของพวกเธอก็ต้องเดินทางมาถึงทางแยกที่นำไปสู่บทสรุปอันเป็นตำนานในฐานะ “แม่มดผู้ชั่วร้ายแห่งทิศตะวันตก” และ “กลินดาแม่มดผู้แสนดี”

บทวิจารณ์เชิงลึก

Wicked ไม่ใช่แค่หนังมิวสิคัลแฟนตาซี แต่เป็นมหากาพย์ที่เต็มไปด้วยการวิพากษ์วิจารณ์สังคมและการเมืองอย่างลึกซึ้ง ผ่านการเดินทางของตัวละครที่ซับซ้อนและน่าจดจำ

โครงเรื่องและบท (Script & Plot)

บทภาพยนตร์ดัดแปลงมาจากละครเวทีชื่อดังได้อย่างยอดเยี่ยม โดยยังคงรักษาแก่นเรื่องที่ทรงพลังเอาไว้ได้อย่างครบถ้วน โครงเรื่องโดดเด่นในการสร้างโลกที่ซับซ้อนกว่าที่เห็นใน The Wizard of Oz โดยเฉพาะการนำเสนอประเด็นการกดขี่ “สัตว์” (Animals) ที่สามารถพูดและมีความคิดเช่นเดียวกับมนุษย์ แต่กลับถูกลดทอนสิทธิและถูกบังคับให้เงียบเสียง ประเด็นนี้กลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ผลักดันให้เอลฟาบาต้องลุกขึ้นต่อสู้กับความอยุติธรรม และเป็นชนวนที่ทำให้เธอต้องปะทะกับอำนาจของพ่อมดโดยตรง

ความแข็งแกร่งของบทอยู่ที่การค่อยๆ สร้างสถานการณ์ที่บีบคั้นให้การกระทำอันเกิดจากเจตนาดีของเอลฟาบากลับถูกตีความให้กลายเป็นความชั่วร้ายในสายตาของสาธารณชน ทุกการตัดสินใจของเธอล้วนมีเหตุผลรองรับ แต่มันกลับถูกนำไปใช้เป็นเครื่องมือโฆษณาชวนเชื่อเพื่อสร้างภาพลักษณ์ “แม่มดใจร้าย” ขึ้นมา สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นถึงกลไกการทำงานของสื่อและการเมืองที่สามารถปั้นแต่งความจริงเพื่อควบคุมฝูงชนได้อย่างน่าสะพรึงกลัว

การแสดงและตัวละคร (Casting & Character)

หัวใจสำคัญของเรื่องราวคือพลวัตความสัมพันธ์ระหว่างเอลฟาบาและกลินดา ซึ่งเป็นบทพิสูจน์ฝีมือของนักแสดงนำอย่างแท้จริง

เอลฟาบา: ตัวละครนี้ถูกสร้างขึ้นมาอย่างมีมิติ เธอไม่ใช่เพียงเหยื่อผู้น่าสงสาร แต่เป็นหญิงสาวที่เข้มแข็ง มีอุดมการณ์ และไม่ยอมก้มหัวให้กับความไม่ถูกต้อง แม้จะต้องแลกมาด้วยการถูกเกลียดชังจากคนทั้งดินแดน พัฒนาการของเธอจากการเป็นเด็กสาวนอกคอกที่ไม่มั่นใจในตัวเอง ไปสู่การเป็นสัญลักษณ์แห่งการปฏิวัติ เป็นการเดินทางที่สร้างแรงบันดาลใจและน่าเอาใจช่วยอย่างยิ่ง

กลินดา: ในตอนแรก กลินดาอาจดูเหมือนเป็นเพียงหญิงสาวที่หมกมุ่นอยู่กับความสวยงามและความนิยมชมชอบ แต่เมื่อเรื่องราวดำเนินไป ตัวละครของเธอได้เผยให้เห็นความซับซ้อนที่น่าสนใจ เธอต้องเผชิญกับการเลือกระหว่างมิตรภาพกับความทะเยอทะยาน ระหว่างการทำสิ่งที่ถูกต้องกับการทำสิ่งที่ง่าย การตัดสินใจของเธอในท้ายที่สุดได้สะท้อนถึงโศกนาฏกรรมของการประนีประนอมกับอำนาจ และผลลัพธ์ที่ตามมา การได้ Ariana Grande มารับบทนี้ยิ่งเพิ่มความน่าสนใจให้กับภาพยนตร์ใหม่ 2024 เรื่องนี้เป็นอย่างมาก

เคมีระหว่างนักแสดงทั้งสองคือจุดที่ทำให้เรื่องราวมีชีวิตชีวา ฉากที่แสดงถึงมิตรภาพอันลึกซึ้งของพวกเธอสามารถสร้างความประทับใจได้ดีพอๆ กับฉากที่แสดงถึงความขัดแย้งทางอุดมการณ์ที่ทำให้พวกเธอต้องแยกทางกัน

งานสร้างและองค์ประกอบศิลป์ (Production Value)

ในฐานะหนังมิวสิคัลฟอร์มยักษ์ งานสร้างของ Wicked ถือเป็นองค์ประกอบที่น่าจับตามองอย่างยิ่ง การเนรมิตดินแดนแห่งออซให้มีชีวิตขึ้นมาบนจอภาพยนตร์ต้องอาศัยทั้งฉากที่อลังการ เทคนิคพิเศษทางภาพที่ตื่นตาตื่นใจ และการออกแบบเครื่องแต่งกายที่สะท้อนถึงชนชั้นและวัฒนธรรมของตัวละครในโลกแฟนตาซีแห่งนี้ได้อย่างชัดเจน

ดนตรีและบทเพลงประกอบเป็นอีกหนึ่งเสาหลักที่ค้ำจุนเรื่องราวเอาไว้ เพลงต่างๆ ไม่ได้เป็นเพียงส่วนเสริม แต่ทำหน้าที่ขับเคลื่อนอารมณ์และเล่าเรื่องราวในตัวเอง บทเพลงที่โด่งดังอย่าง “Defying Gravity” ไม่ใช่แค่เพลงโชว์พลังเสียง แต่เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญของเรื่องราวที่เอลฟาบาตัดสินใจเลือกเส้นทางของตัวเองและยอมรับในตัวตนอย่างเต็มภาคภูมิ การเรียบเรียงดนตรีสำหรับเวอร์ชันภาพยนตร์จะต้องสร้างความยิ่งใหญ่และส่งเสริมอารมณ์ของฉากได้อย่างสมบูรณ์แบบ

“ความดีกับความชั่วไม่ได้ถูกกำหนดมาตั้งแต่เกิด แต่ถูกหล่อหลอมจากการเลือกและการกระทำภายใต้สถานการณ์ที่บีบคั้น”

สิ่งที่ชอบและไม่ชอบ

บทสรุปและคะแนน

Wicked ไม่ใช่เพียงภาพยนตร์มิวสิคัลเพื่อความบันเทิง แต่เป็นผลงานที่ท้าทายความคิดและชวนให้ขบคิดถึงธรรมชาติของมนุษย์ สังคม และอำนาจ มันคือเรื่องราวของการต่อสู้เพื่อความถูกต้องในโลกที่ตัดสินทุกอย่างจากเปลือกนอก และเป็นบทพิสูจน์ว่าบางครั้ง “ความชั่วร้าย” ก็เป็นเพียงเรื่องเล่าที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อปิดบังความจริงอันน่ากระอักกระอ่วนของผู้มีอำนาจ นี่คือภาพยนตร์ที่ทรงพลังและยังคงมีความเกี่ยวข้องกับยุคสมัยอย่างน่าทึ่ง เป็นการเดินทางเข้าสู่ดินแดนแห่งออซในมุมมองใหม่ที่จะเปลี่ยนวิธีที่คุณมองตัวละครเหล่านี้ไปตลอดกาล

คะแนน (Score)

คำแนะนำ (Recommendation)

ภาพยนตร์เรื่องนี้เหมาะสำหรับ:

• แฟนละครเวที Wicked ที่ต้องการสัมผัสประสบการณ์ในรูปแบบภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่
• ผู้ชมที่ชื่นชอบหนังมิวสิคัลที่มีบทเพลงไพเราะและมีความหมายลึกซึ้ง
• ผู้ที่สนใจเรื่องราวแฟนตาซีที่สอดแทรกประเด็นการเมืองและสังคมอย่างเข้มข้น
• คนที่ต้องการชมภาพยนตร์ที่กระตุ้นความคิดและตั้งคำถามต่อบรรทัดฐานของสังคม

หากประวัติศาสตร์ถูกเขียนโดยผู้ชนะเสมอมา แล้วความจริงของผู้แพ้จะถูกค้นพบได้อย่างไร?

“`