รีวิว Hierarchy วังวนแค้นชนชั้น элитเกาหลี

ซีรีส์เกาหลีใต้ยังคงสำรวจประเด็นความเหลื่อมล้ำทางสังคมอย่างต่อเนื่อง และ รีวิว Hierarchy วังวนแค้นชนชั้น элитเกาหลี ก็เป็นอีกหนึ่งความพยายามในการนำเสนอภาพสะท้อนของสงครามชนชั้นในรั้วโรงเรียนมัธยมปลายจูชิน โรงเรียนที่เปรียบเสมือนโลกจำลองของสังคมเกาหลี ที่ซึ่งอำนาจ เงินตรา และสายเลือด กำหนดคุณค่าและสถานะของนักเรียนทุกคน ซีรีส์เรื่องนี้ติดตามชีวิตของ คังฮา นักเรียนทุนปริศนาที่ก้าวเข้ามาท้าทายระเบียบที่หยั่งรากลึกของกลุ่มนักเรียนชั้นสูงสุด เพื่อเป้าหมายบางอย่างที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังรอยยิ้มอันเยือกเย็นของเขา

• โครงเรื่องที่คุ้นเคย: ซีรีส์นำเสนอพล็อตการแก้แค้นในโรงเรียนไฮโซ ซึ่งมีกลิ่นอายคล้ายกับซีรีส์ดังจากสเปนเรื่อง Elite แต่ขาดความซับซ้อนและชั้นเชิงในการเล่าเรื่อง
• ประเด็นชนชั้นที่ผิวเผิน: แม้จะพยายามชูประเด็นความเหลื่อมล้ำ แต่การนำเสนอกลับขาดความลึกซึ้ง ทำให้สารที่ต้องการสื่อไปไม่ถึงแก่นของปัญหาอย่างแท้จริง
• งานสร้างที่โดดเด่นแต่บทที่อ่อนแอ: ซีรีส์มีจุดแข็งด้านภาพที่สวยงาม นักแสดงหน้าตาดี และฉากที่หรูหรา แต่กลับถูกบั่นทอนด้วยบทสนทนาที่ดูไม่เป็นธรรมชาติและพล็อตที่คาดเดาได้ง่าย
• การแสดงที่ยังไม่เข้าที่: นักแสดงหลายคนยังไม่สามารถถ่ายทอดอารมณ์ที่ซับซ้อนของตัวละครออกมาได้ ทำให้ผู้ชมไม่สามารถเชื่อมโยงหรือเอาใจช่วยได้อย่างเต็มที่

ภาพรวมและความรู้สึกแรก

Hierarchy เปิดตัวในฐานะซีรีส์ที่น่าจับตามองบนแพลตฟอร์ม Netflix ด้วยการหยิบยกประเด็นที่อยู่ในความสนใจของผู้ชมทั่วโลก นั่นคือการต่อสู้ระหว่างผู้มีอำนาจและผู้ด้อยโอกาสในสังคมขนาดเล็กอย่างโรงเรียนมัธยมปลายจูชิน ที่ซึ่งนักเรียน 0.01% แรกของประเทศกุมอำนาจเบ็ดเสร็จและสร้างกฎเกณฑ์ของตนเอง การมาถึงของ คังฮา (รับบทโดย อีแชมิน) นักเรียนทุนคนใหม่ผู้ไม่ยอมก้มหัวให้กับระบบ คือจุดเริ่มต้นของรอยร้าวที่ค่อยๆ เผยให้เห็นความเน่าเฟะที่ซุกซ่อนอยู่ใต้พรมแห่งความหรูหรา ความรู้สึกแรกหลังได้สัมผัสกับโลกของจูชินคือความตื่นตาตื่นใจในงานภาพที่งดงาม แต่ในขณะเดียวกันก็สัมผัสได้ถึงเงาของซีรีส์แนวเดียวกันที่เคยประสบความสำเร็จมาก่อน ทำให้เกิดคำถามว่า Hierarchy จะสามารถสร้างความแตกต่างและนำเสนอสิ่งใหม่ได้หรือไม่

บทวิจารณ์เชิงลึก

ในการวิเคราะห์ซีรีส์เรื่องนี้ จำเป็นต้องแยกองค์ประกอบต่างๆ ออกจากกัน เพื่อทำความเข้าใจถึงจุดแข็งและจุดอ่อนที่ประกอบกันขึ้นมาเป็นภาพรวมของ Hierarchy ตั้งแต่โครงเรื่องที่ขับเคลื่อนเหตุการณ์ทั้งหมด ไปจนถึงการแสดงและงานสร้างที่เติมเต็มโลกของซีรีส์ให้สมบูรณ์

โครงเรื่องและบท (Script & Plot)

หัวใจของ Hierarchy คือพล็อตการแก้แค้นและการท้าทายอำนาจ ซึ่งเป็นสูตรสำเร็จที่มักจะได้รับความนิยม อย่างไรก็ตาม บทของซีรีส์กลับเดินตามรอยความสำเร็จของผลงานก่อนหน้าอย่าง Elite อย่างเห็นได้ชัด แต่ขาดซึ่งความเฉียบคมและความซับซ้อนที่เคยทำให้ต้นฉบับน่าติดตาม การสืบหาความจริงเบื้องหลังการตายของพี่ชายของคังฮา ซึ่งควรจะเป็นแกนหลักที่สร้างความตึงเครียด กลับถูกคลี่คลายอย่างง่ายดายและขาดชั้นเชิง การแก้แค้นของตัวละครเอกดูอ่อนพลังและไม่สร้างผลกระทบที่รุนแรงพอที่จะสั่นคลอนรากฐานของระบบที่เขาต้องการทำลาย

โครงเรื่องพยายามสร้างความลึกลับและความขัดแย้ง แต่กลับสะดุดลงด้วยบทสนทนาที่ดูประดิดประดอยและไม่เป็นธรรมชาติ ความพยายามที่จะสร้างภาพลักษณ์ให้ดูเป็นสากลแบบตะวันตก ทำให้ซีรีส์สูญเสียเสน่ห์และความสมจริงในบริบทของสังคมเกาหลีไป

ความสัมพันธ์รักสามเส้าระหว่าง คังฮา, จองแจอี (รับบทโดย โนจองอี) “ราชินี” ของโรงเรียน, และ คิมรีอัน (รับบทโดย คิมแจวอน) ทายาทผู้ทรงอิทธิพลที่สุด ก็เป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบที่ดำเนินไปตามสูตรสำเร็จของละครเกาหลี แต่ขาดมิติทางอารมณ์ที่ลึกซึ้ง ทำให้ผู้ชมไม่รู้สึกอินไปกับความขัดแย้งของตัวละครเท่าที่ควร โดยรวมแล้ว บทของซีรีส์ขาดความสดใหม่และไม่กล้าที่จะฉีกออกจากกรอบเดิมๆ ทำให้เรื่องราวทั้งหมดดูผิวเผินและคาดเดาได้ไม่ยาก

การแสดงและตัวละคร (Casting & Character)

จุดดึงดูดสำคัญของ Hierarchy คือทีมนักแสดงรุ่นใหม่ที่มีภาพลักษณ์โดดเด่นและสวยงาม แต่ความสวยงามทางกายภาพนั้นไม่สามารถทดแทนการแสดงที่มีมิติได้เสมอไป นักแสดงหลายคน โดยเฉพาะนักแสดงหน้าใหม่ ยังคงมีข้อจำกัดในการถ่ายทอดอารมณ์ที่ซับซ้อนของตัวละคร การแสดงออกทางสีหน้าและแววตาในหลายฉากยังดูแข็งและไม่เป็นธรรมชาติ ทำให้ผู้ชมไม่สามารถเชื่อได้อย่างสนิทใจว่าตัวละครกำลังเผชิญกับความกดดัน ความเจ็บปวด หรือความสับสนอย่างแท้จริง

ตัวละครหลักอย่าง คังฮา ถูกสร้างขึ้นมาให้เป็นผู้ท้าทายระบบ แต่การกระทำของเขากลับดูไม่หนักแน่นและขาดความมุ่งมั่นที่จำเป็นสำหรับการปฏิวัติโครงสร้างอำนาจ ในขณะที่ จองแจอี ผู้เป็นศูนย์กลางของเรื่องราว ก็มีมิติที่แบนราบเกินกว่าจะเป็น “ราชินี” ที่น่าจดจำ ความลับที่เธอแบกรับไว้ไม่ได้ถูกนำเสนอออกมาให้น่าเห็นใจหรือน่าสนใจเท่าที่ควร ส่งผลให้เคมีระหว่างนักแสดงนำไม่แข็งแรงพอที่จะทำให้ผู้ชมเอาใจช่วยในความสัมพันธ์ของพวกเขาได้ แม้จะมีนักแสดงสมทบบางคนที่ทำหน้าที่ได้ดี แต่ก็ไม่สามารถแบกรับภาพรวมของการแสดงที่ยังขาดความกลมกล่อมไปได้

งานสร้างและองค์ประกอบศิลป์ (Production Value)

หากจะมีส่วนที่น่ายกย่องที่สุดของ Hierarchy ก็คงจะเป็นงานสร้างและองค์ประกอบศิลป์ ซีรีส์เรื่องนี้ทุ่มเทอย่างมากในการสร้างโลกของโรงเรียนมัธยมปลายจูชินให้ดูหรูหราและเหนือจริง ทุกฉากเต็มไปด้วยความสวยงาม ตั้งแต่สถาปัตยกรรมของโรงเรียนที่ดูเหมือนโรงแรมระดับห้าดาว ไปจนถึงคอสตูมของนักเรียนที่สะท้อนถึงฐานะและรสนิยมชั้นสูง การถ่ายภาพ (Cinematography) มีความละเมียดละไม การจัดแสงและองค์ประกอบภาพทำได้อย่างยอดเยี่ยม ทำให้ทุกเฟรมดูเหมือนภาพถ่ายจากนิตยสารแฟชั่น

อย่างไรก็ตาม ความงดงามที่สมบูรณ์แบบเกินไปนี้ก็เป็นเหมือนดาบสองคม เพราะมันยิ่งขับเน้นให้เนื้อหาและบทที่อ่อนแอดูขัดแย้งกับภาพที่เห็น ความหรูหราฟุ่มเฟือยของงานสร้างกลับทำให้ประเด็นความเจ็บปวดจากการถูกกดขี่ทางชนชั้นดูไม่สมจริงและขาดน้ำหนักไปอย่างน่าเสียดาย ดนตรีประกอบถูกใช้ในลักษณะที่ค่อนข้างทั่วไปสำหรับซีรีส์เกาหลี ไม่ได้มีบทบาทในการเสริมสร้างอารมณ์หรือสร้างความตึงเครียดได้อย่างมีประสิทธิภาพนัก

ฉากเด่นที่น่าจดจำ

แม้ภาพรวมของซีรีส์จะขาดความน่าจดจำ แต่ก็ยังมีบางฉากที่สามารถสร้างผลกระทบทางสายตาและอารมณ์ได้ หนึ่งในนั้นคือฉากที่คังฮาเผชิญหน้ากับคิมรีอันเป็นครั้งแรกท่ามกลางสายตาของนักเรียนทั้งโรงเรียน ฉากนี้เต็มไปด้วยความตึงเครียดเชิงสัญลักษณ์ เป็นการประกาศสงครามระหว่างผู้มาใหม่ที่ท้าทายอำนาจเก่า การใช้มุมกล้องและการแสดงออกทางสายตาของนักแสดงทั้งสองทำให้ฉากนี้โดดเด่นขึ้นมา เป็นการจุดประกายความขัดแย้งที่จะดำเนินไปตลอดทั้งเรื่อง

อีกฉากหนึ่งที่น่าสนใจคือฉากที่ความลับของจองแจอีถูกเปิดเผยในงานเลี้ยงหรูหรา ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เปลือกนอกอันสวยงามของเธอแตกสลายลง การแสดงของโนจองอีในฉากนี้สามารถถ่ายทอดความเปราะบางและความสิ้นหวังออกมาได้ดีที่สุดฉากหนึ่งในเรื่อง เป็นภาพสะท้อนของความว่างเปล่าที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังชีวิตที่ดูสมบูรณ์แบบของเหล่าชนชั้นสูง

สิ่งที่ชอบและไม่ชอบ

บทสรุปและคะแนน

สรุปแล้ว Hierarchy เป็นซีรีส์ที่ดูเหมือนจะมีทุกอย่างที่ผู้ชมต้องการ: พล็อตเรื่องการแก้แค้นที่น่าตื่นเต้น, ประเด็นทางสังคมที่หนักแน่น, และทีมนักแสดงที่หน้าตางดงาม แต่สุดท้ายกลับเป็นเพียงภาพลวงตาที่สวยงามแต่กลวงเปล่า ซีรีส์เรื่องนี้เปรียบเสมือนอาหารจานหรูที่จัดแต่งอย่างสวยงามแต่วัตถุดิบขาดรสชาติ มันพยายามเดินตามรอยความสำเร็จของซีรีส์รุ่นพี่แต่กลับทำได้เพียงแค่เลียนแบบเปลือกนอก โดยไม่สามารถเข้าถึงแก่นแท้ของจิตวิญญาณที่ทำให้ผลงานเหล่านั้นประสบความสำเร็จได้

แม้จะมีความยาวเพียง 7 ตอนทำให้ดูจบได้ง่าย แต่ Hierarchy ก็ไม่สามารถทิ้งความประทับใจหรือข้อคิดที่ลึกซึ้งไว้ให้ผู้ชมได้ การจบเรื่องแบบทิ้งเชื้อไว้สำหรับภาคต่อก็ไม่ได้สร้างแรงจูงใจให้อยากติดตามมากนัก เพราะตัวละครและเรื่องราวไม่ได้สร้างความผูกพันกับผู้ชมได้มากพอ ท้ายที่สุด ซีรีส์เรื่องนี้คือความพยายามที่น่าชื่นชมในการสร้างสรรค์ แต่กลับเป็นความสำเร็จที่น่าผิดหวังในด้านการเล่าเรื่องและสารที่ต้องการจะสื่อ

คะแนน (Score)

คำแนะนำ (Recommendation)

Hierarchy เหมาะสำหรับผู้ชมที่กำลังมองหาซีรีส์เกาหลีที่ดูง่าย ไม่ซับซ้อน เน้นความสวยงามของภาพและนักแสดงเป็นหลัก หรือผู้ที่ไม่เคยชมซีรีส์แนวโรงเรียนไฮโซ-ล้างแค้นมาก่อน อาจจะยังคงรู้สึกเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวได้ในระดับหนึ่ง อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้ชมที่คาดหวังความเข้มข้น, พล็อตที่ซับซ้อน, การแสดงที่ทรงพลัง และการวิพากษ์สังคมอย่างเฉียบคมแบบใน The Glory หรือ Pyramid Game ซีรีส์เรื่องนี้อาจสร้างความผิดหวังได้อย่างมาก

หากระเบียบของสังคมถูกสร้างขึ้นเพื่อกดขี่คนกลุ่มหนึ่ง การท้าทายระเบียบนั้นคือการทำลายล้างหรือคือการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ที่ยุติธรรมกว่า?